Πανελλαδική Συνάντηση, Αθηναϊδα: ένα ακόμα βήμα μπροστά |
22.03.09 | |
Μαζικό ήταν και το δεύτερο μεγάλο ραντεβού του κόσμου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, στην Πανελλαδική Συνάντηση της "Πρωτοβουλίας για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς" στην Αθηναίδα, την Κυριακή 22/3. Στη συνάντηση, όπου παραβρέθηκαν πάνω από 1300 αγωνιστές, τοποθετήθηκαν οι δεκάδες συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν τον τελευταίο μήνα σε όλη τη χώρα, οι οποίες κατέθεσαν τις αποφάσεις τους. Η Πανελλαδική Συνάντηση κατέληξε στα επόμενα βήματα του εγχειρήματος. Στο τέλος της διαδικασίας, παρουσιάστηκε από το Συντονιστικό της Πρωτοβουλίας απόφαση της συνάντησης, σχέδιο πολιτικής διακήρυξης και πρόταση ονόματος του μορφώματος. Συμμετοχή στις επόμενες μάχες, παρέμβαση σε 5 κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα και στις ευρωεκλογές. "Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ" το όνομα του νέου μορφώματος, με υπότιτλο "δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς & ριζοσπαστικής οικολογίας". Πλούσιος ο διάλογος και οι τοποθετήσεις από χώρους, κλάδους και πόλεις. Αναδείχθηκαν τα σημεία συμφωνίας και τα ζητήματα όπου πρέπει να γίνουν ακόμα βήματα ή υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Διαβάστε το σχέδιο Διακήρυξης και την απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης, καθώς και τα κεντρικά συνθήματα της παρέμβασης του νέου μορφώματος. . Η Πανελλαδική Συνάντηση αποφάσισε
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας - Στόχος μας είναι η πολιτική συνεργασία που συγκροτούμε να προωθεί την πολιτική ενότητα στην βάση, την ώσμωση μεταξύ μελών των οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών. Να ανοίγεται στο κόσμο των κινημάτων και τους αγωνιστές να δίνει έμφαση στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες τις συνελεύσεις βάσεις τις πανελλαδικές συνελεύσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, να συγκροτείται από αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους των συνελεύσεων (τοπικών και κοινωνικών χώρων/κοινωνικών κατηγοριών) και εκπροσώπους των πολιτικών οργανώσεων. Μέχρι τις εκλογές διευρύνεται το συντονιστικό όργανο ώστε να ανοιχτεί και στο ανένταχτο δυναμικό. . Επίσης, στην Πανελλαδική Συνάντηση αποφασίστηκε το σχέδιο πολιτικής διακήρυξης του νέου μορφώματος, το οποίο είναι το εξής: . ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1. Είκοσι ακριβώς χρόνια μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όχι μόνο διαψεύδεται η πίστη των αστών στη ζωτικότητα και ανωτερότητα του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά μπροστά βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά, πολύπλευρη και δομική κρίση του… υπαρκτού καπιταλισμού! Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, αφού θησαύρισαν από τα κέρδη της περίοδο «ανάπτυξης», οργανώνουν μια πειρατική ληστεία στους όρους εργασίας, ελευθερίας και ζωής των εργαζόμενων για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν αντί να πληρώσουν γι' αυτή! Σαν μαθητευόμενοι μάγοι, οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, οι μάνατζερ και τα golden boys του νεοφιλελευθερισμού, αφού απελευθέρωσαν το καταστροφικό πνεύμα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, καλούν τώρα τον δήθεν περιφρονημένο «κρατισμό» να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες και επιχειρήσεις τους, ρουφώντας τρισεκατομμύρια από τους προϋπολογισμούς. Αντί να βάλουν βαθιά το χέρι στις παραφουσκωμένες τσέπες τους, απαιτούν από πάνω να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα τεράστια ελλείμματα και τα αστρονομικά ποσά του δημόσιου χρέους που δημιουργούν. Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές και όχι οι εργαζόμενοι! Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού εκφράζει τη δομική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού. Γίνεται σαφές σε ευρύτερες λαϊκές μάζες πόσο βαθιά ανορθολογικό και επικίνδυνο σύστημα είναι ο καπιταλισμός. Δικαιώνονται όσοι επιμένουν ότι πραγματική διέξοδος για του εργαζόμενους και τη νεολαία είναι η κλιμάκωση των ταξικών αντιστάσεων και των κοινωνικών διεκδικήσεων, η αμφισβήτηση του καπιταλισμού, η επιμονή στην αντικαπιταλιστική ανατροπή, στην επανάσταση, στην εξουσία των εργαζομένων, στην προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι η επανάσταση και ο κομμουνισμός Φοβισμένοι οι κυρίαρχοι από την έκρηξη του Δεκέμβρη, τις εργατικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο και την προοπτική μαζικών λαϊκών εξεγέρσεων, στρέφονται με μανία κατά των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Απέναντι στους συλλογικούς αντιστάσεις των εργαζομένων και της νεολαίας απαντούν με μια πραγματική «κατάσταση πολιορκίας», προσπαθούν να θέσουν τις λαϊκές αντιστάσεις σε καθεστώς παρανομίας. Απαγορεύοντας την κουκούλα στη νεολαία, φορούν οι ίδιοι την κουκούλα του καταδότη. Τυλίγουν την κοινωνία με ένα αυταρχικό δίχτυ τρόμου, παρακολούθησης, καμεροχαφιεδισμού και αστυνομοκρατίας. Αφήνουν ανεξέλεγκτη την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως έδειξε και η δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα Κούνεβα Επιστρατεύουν το στρατό, το «βαθύ κράτος», τη δικαιοσύνη, τις φυλακές και τα μέσα ενημέρωσης κατά του «εχθρού λαού», στο όνομα της «ασφάλειας από την τρομοκρατία». Η πολιτική αυτή δείχνει τη βαθιά παρακμή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Κάτω η τρομοκρατική και αντιδημοκρατική επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα! Όλα τα παραπάνω, δεν είναι ένδειξη δύναμης, αλλά αδυναμίας των αστών να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Γιατί γνωρίζουν ότι καμία ανάλογη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού δεν πέρασε χωρίς κοινωνικούς κλονισμούς. Μέχρι και το υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας εκτιμά ότι η ερχόμενη εικοσαετία θα σημαδευτεί από άνοδο του μαρξισμού και από επαναστατικού τύπου γεγονότα! Ο ελληνικός Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή. Οι εργαζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι αρχίζουν να μπαίνουν ξανά στο προσκήνιο της Ιστορίας, από τη μακρινή Γουαδελούπη μέχρι τη Βαλτική. Ο Δεκέμβρης ήταν μόνον η αρχή! Εμπρός για τις εξεγέρσεις της νέας εποχής! Η πορεία αυτή δεν θα είναι ευθύγραμμη και «ειρηνική», όπου αύριο θα τεθεί το ζήτημα της εξουσίας «χωρίς να σπάσει ούτε μια βιτρίνα». Θα εξαρτηθεί από τους μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Θα κριθεί από την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Απαιτεί τη διαμόρφωση, μαζική παρέμβαση και ενδυνάμωση μιας σύγχρονης Αριστεράς, ενωτικής και μαζικής, αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής. Για τη νικηφόρα αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου! 2. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιδίδεται σε μια ληστρική επιδρομή στα συμφέροντα των εργαζόμενων, στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Ταυτίζεται σε αντιδραστικότητα ακόμη και με το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ που τη στηρίζει! Επιδιώκει μια ρεβάνς απέναντι στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Για να αναστηλώσει την κλονισμένη αυτοπεποίθηση του αστικού συνασπισμού εξουσίας, που βλέπει τον ελληνικό καπιταλισμό να ξεδιπλώνει όλες τις αδυναμίες της. Πασχίζει να αποδείξει ότι είναι πιο «χρήσιμη» στο κεφάλαιο από το ΠΑΣΟΚ, με μια κατά μέτωπο επίθεση στην εργασία, στους μισθούς και τις συντάξεις, στην παιδεία, την υγεία, στα αγωνιστικά συνδικάτα, το εργατικό κίνημα και τη νεολαία. Και όσο περισσότερο χάνει την όποια λαϊκή στήριξη, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται. Η κυβέρνηση των δολοφόνων και η πολιτική της αναδεικνύεται σε υπ’ αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο για το λαό! Πρέπει να ανατραπεί απ’ τα κάτω και από τα αριστερά! Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού πολιτικού συστήματος! Είναι ο δεύτερος πυλώνας των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού! Το απέδειξε όταν ήταν κυβέρνηση, το αποδεικνύει και τώρα που είναι αντιπολίτευση και προσυπογράφει πλήρως τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πρωτοστατεί στο κλίμα τρόμου και «ασφάλειας», είναι πιο επιθετικό κατά του πανεπιστημιακού ασύλου ακόμη κι από τη ΝΔ! Προτείνει «πράσινα άλογα» ως μαγικό ραβδί για την κρίση με αοριστολογίες για το κεφάλαιο. Το μόνο συγκεκριμένο είναι ξανά η τζάμπα εργασία νέων για τους εργοδότες. Καμία αυταπάτη! Οποιαδήποτε πολιτική συνεργασία μαζί του, πολύ περισσότερο σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση σαν κι αυτές που οραματίζονται στο Συνασπισμό, απλώς θα δώσει αριστερό άλλοθι στις αντιλαϊκές πολιτικές. Να καταδικαστεί χωρίς ταλάντευση το ΠΑΣΟΚ, στους αγώνες και σε κάθε πολιτική μάχη! Το ευρώ και η οικονομική κρίση αποκάλυψαν το αποκρουστικό και βαθιά αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό και στρατοκρατικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ δεν είναι σπίτι των λαών. Είναι σφαγείο των πολυεθνικών. Είναι όργανο της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Οργανώνει τις δικές της και είναι συνεργός στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Δεν μεταρρυθμίζεται σε Ευρώπη των λαών. Συνολική σύγκρουση με την ΕΕ! Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της. Άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Πάλη για τη ρήξη, την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ! Για μια Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, από τη σκοπιά του διεθνισμού και όχι της εθνικιστικής περιχαράκωσης ή της «αυτοδύναμης ανάπτυξης». Με προοπτική τον επαναστατικό μετασχηματισμό, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τη συνεργασία και ενοποίηση επαναστατημένων χωρών και κινημάτων. Για μια νέα σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που προωθούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ! 3. Διέξοδος από την κρίση δεν είναι οι κυβερνητικές εναλλαγές: Είτε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Είτε κεντροαριστερή με τον ΣΥΝ. Καμιά εκδοχή κυβερνητικής και πολιτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού κράτους δεν μπορεί να πάρει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά! Διέξοδο δεν μπορεί να δώσει ούτε μια «αριστερή διακυβέρνηση», όπως προτείνει ο ΣΥΝ, ούτε μια «λαϊκή εξουσία», όπως προτείνει το ΚΚΕ. Γιατί και οι δυο κινούνται στο έδαφος του συστήματος. Διέξοδος δεν είναι ούτε η περιφρόνηση της μαζικής πολιτικής πάλης από τα αναρχικά ρεύματα και η τυφλή βία. Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε, ότι η διέξοδος από την κρίση και τη νέα βαρβαρότητα προς όφελος της εργασίας, βρίσκεται: Στους ενωτικούς, μαχητικούς αγώνες, στη μαζική αντίσταση, στη σύγκρουση για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την επανάσταση και την εργατική εξουσία με προοπτική το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Η υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και αναγκών, περνά σήμερα μέσα από τη ρήξη με τον πυρήνα της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» του ΔΝΤ και της ΕΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλει αποφασιστικά μια ενωμένη και ισχυρή αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά. Θα συμβάλει η ενότητα στη δράση, μέσα στο μαζικό κίνημα, με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και όσους αγωνίζονται ενάντια στην αστική εξουσία. 4. Καμιά κυβέρνηση, παρά μόνο ένα ισχυρό και πολιτικοποιημένο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, ενωμένο σε μια αντιπολίτευση των «κάτω» μπορεί να ανατρέψει την επίθεση! Για αυτό απαιτείται η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Η λογική και η πρακτική του υποταγμένου συνδικαλισμού που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν είναι αρωγός, αλλά αντίπαλος των νικηφόρων αγώνων. Αποδεικνύεται από την ταξική συνεργασία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ στη συμφωνία «διεξόδου από την κρίση» υπέρ του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται από την απουσία τους στο Δεκέμβρη και από την εχθρότητα στο κίνημα αλληλεγγύης στην Κούνεβα. Η υπόκλιση και συμμαχία των δυνάμεων του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με τη γραφειοκρατία και η απομονωτική, κομματική λογική αγώνων διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ, είναι δρόμοι αδιέξοδοι και ηττημένοι. Εμπρός για μαζικούς ακηδεμόνευτους ταξικούς αγώνες για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου και Ε.Ε. - Για να ανατραπεί η εισοδηματική πολιτική, η λιτότητα, η ακρίβεια και η ελαστική εργασία. Για να σταματήσει ο ληστρικός ρόλος των τραπεζών. Για να μπει φραγμός στις ιδιωτικοποιήσεις. - Υπεράσπιση και διεκδίκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών. - Ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό. - Για να ανατραπεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. - Για να μην περάσει η νέα ΚΑΠ και το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Για τη μαχητική υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων. - Κάτω τα χέρια από τις γυναίκες, πραγματική ισότητα των δυο φύλων. Φραγμός στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. 5. Πιστεύουμε βαθιά, ότι με ένα τέτοιο πρόγραμμα, στον αγώνα για την αντίσταση, τη ρήξη και την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, μπορεί να ενωθεί η μεγάλη πλειονότητα των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Πώς ο αγώνας αυτός θα είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος; Πως δεν θα πισωγυρίσει όπως στο παρελθόν; Απάντηση σε αυτό το μεγάλο ερώτημα δεν μπορούν να δώσουν: Ούτε, ο «σοσιαλισμός» με αγορά και ανταγωνισμό και ο μεταρρυθμισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός που γνωρίσαμε» και η «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση του ΚΚΕ. Αυτές οι απαντήσεις οδήγησαν στις συγκυβερνήσεις του 1989 – ’90. Απάντηση δεν μπορεί να δώσει ούτε και η αναρχική ουτοπία χωρίς εργατική εξουσία. Εμείς πιστεύουμε ότι για να είναι αυτός ο αγώνας αποτελεσματικός και νικηφόρος πρέπει να εμπνέεται από την πεποίθηση στην αναγκαιότητα, αλλά και τη δυνατότητα να αμφισβητηθούν αλλά και ανατραπούν οι καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αντί για την αυταπάτη ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» εμείς λέμε ότι δεν υπάρχει άλλη στρατηγική εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό και την κρίση του, εκτός από την κοινωνική επανάσταση και την εξουσία των εργαζόμενων. Που θα οργανώσει την πορεία προς μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση στη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο. Θεμελιωμένη σε όργανα εργατικής δημοκρατίας και αυτοδιεύθυνσης των εργαζόμενων. Με την κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων στους τομείς κλειδιά της οικονομίας. Με τον κοινωνικό δημοκρατικό σχεδιασμό σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Με πολιτικά, συνδικαλιστικά, ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, πολύ ανώτερα από αυτά που έδωσαν οι αστικές δημοκρατίες. Σε μια κοινωνία με επίκεντρο, όχι το κέρδος, την εκμετάλλευση και την καταπίεση, αλλά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Για να προχωρήσει ο κόσμος στη σοσιαλιστική και την κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας! Ο αγώνας μας εμπνέεται από την εμπειρία και τις κατακτήσεις των κοινωνικών επαναστάσεων του 20ου αιώνα και πρώτα από όλα από τον Οκτώβρη του 1917 αλλά και από όλες τις επαναστατικές απόπειρες και εξεγέρσεις, με τα τραγικά λάθη και τις ανεπάρκειές αλλά και με τα διδάγματά τους: από τη γαλλική Κομμούνα, το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ, μέχρι την κινέζικη πολιτιστική επανάσταση, το Βιετνάμ και την Κούβα, το γαλλικό Μάη. Η κατάρρευση των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών καθεστώτων «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν κλονίζει την επιμονή μας στην ανάγκη της αντικαπιταλιστικής διεξόδου, της επαναστατικής ρήξης και της νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστική προοπτικής. Περισσότερο παρά ποτέ, οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, χρειάζονται: Μια Αριστερά δυνατή και ενωτική, που θα συμβάλλει στην αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζόμενων και της νεολαίας θα οργανώνει την κοινή δράση! Μια Αριστερά πρωτοπόρα σε νικηφόρους αγώνες, έτσι ώστε να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ! Μια Αριστερά της αυτοπεποίθησης, που θα διατηρεί την πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια και δεν θα δορυφοροποιείται γύρω από το ρεφορμισμό! Μια Αριστερά ανατρεπτική αντικαπιταλιστική, που αγωνίζεται για την επανάσταση, την εξουσία των εργαζομένων, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό! Αυτή την Αριστερά, με συνείδηση των δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης, φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε με την ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας . ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΜΑΣ: . Α’ ΕΝΟΤΗΤΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΛΗ: . Β’ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΡΙΣΗ –ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ .
. .
. ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ – ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ . . |
No comments:
Post a Comment