για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, ξεκάθαρα, η αδράνεια κοστίζει πιο πολύ από την αντίδραση!
Showing posts with label εργασιακά. Show all posts
Showing posts with label εργασιακά. Show all posts

Thursday, February 09, 2012

Tuesday, November 29, 2011

Κάλεσμα στην Πανεργατική Απεργία την Πέμπτη 1 Δεκέμβρη


Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου
Ενιαίος πανεργατικός αγώνας ενάντια στο κοινωνικό σφαγείο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Κάλεσμα στην Πανεργατική Απεργία την  Πέμπτη 1  Δεκέμβρη
Συγκέντρωση στα Κεντρικά Λύκεια, 11πμ

Μπροστά στο τεράστιο λαϊκό ποτάμι που πλημμυρίζει τους δρόμους μήνες τώρα και φαίνεται να γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο για τη βάρβαρη πολιτική τους, το σύστημα δε διστάζει να δείξει απροκάλυπτα το πιο ταξικό του πρόσωπο. Η τοποθέτηση του αρχιτραπεζίτη του ευρώ και της κομπίνας του χρηματιστηρίου, Λ. Παπαδήμου, ως Πρωθυπουργό της χώρας, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ και του ακροδεξιού μαντρόσκυλου τους (ΛΑΟΣ) δείχνει ότι η ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο συνολικά θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να περάσουν τη βάρβαρη πολιτική τους.
Η αλλαγή στην κυβέρνηση δε πρέπει να ξεγελά κανέναν μας. Και πως να το κάνει άλλωστε όταν, το επόμενο διάστημα τουλάχιστον 30.000 εργαζόμενοι του Δημοσίου θα λάβουν το χαρτί της ουσιαστικής τους απόλυσης, μέσω εφεδρείας, όταν στον ιδιωτικό τομέα κορυφώνεται η επίθεση με μετατροπή των συμβάσεων σε μερικής απασχόλησης, με κατακόρυφες μειώσεις μισθών και ανεργία που σε δυο χρόνια σχεδόν έχει διπλασιαστεί, φτάνοντας στο 18,4% (πάνω από 30% στην πραγματικότητα). Την ίδια στιγμή, με τον πιο ταξικό προϋπολογισμό μεταπολιτευτικά, η λαϊκή οικογένεια υποχρεούται να πληρώσει τα δυσβάσταχτα χαράτσια τους (συνολικά 10,7 δισ ευρώ οι φόροι από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους από 8,3 το 2011), ενώ το κεφάλαιο απολαμβάνει τεράστιες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές (μείωση των φόρων από επιχειρήσεις στα 2,2 δις από 2,8). Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που νοσοκομεία και σχολεία ουσιαστικά υπολειτουργούν, ο προϋπολογισμός του 2012 προβλέπει αύξηση κατά 16,4% (100 εκατ. Ευρώ) για τους δολοφόνους του NATO, κατά 67% (1 δισ.) για εξοπλιστικά προγράμματα και 4,4% (2,2) για το υπουργείο “προστασίας” του πολίτη.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η Κυβέρνηση, περισσότερο και από την προηγουμένη, έχει ως βασικό στόχο να τσακίσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία, προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία του τραπεζικού και του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι κυβέρνηση- υπηρέτης του κεφαλαίου, των τραπεζών, της ΕΕ και του ΔΝΤ που θα επιδιώξει να βάλει στο “γύψο των αγορών” τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, και να ενσωματώσει τις αντιδράσεις του λαού είτε με τη βοήθεια των ΜΜΕ είτε με τη βοήθεια των τρομοκρατικών ομάδων της ΕΛ.ΑΣ.
Μόνο εμείς μπορούμε!
Οι διώξεις στους αγωνιστές που μαζί με χιλιάδες λαού είπαν το νέο ΟΧΙ γκρεμίζοντας την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι συλλήψεις των εργαζομένων της ΔΕΗ που απαιτούν την κατάργηση του χαρατσιού, η καθημερινή εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς δείχνουν ότι ο φόβος έχει αλλάξει στρατόπεδο. Τώρα μας φοβούνται αυτοί γιατί βλέπουν ότι δεν υποτασσόμαστε, ότι το παράδειγμα μας ακολουθούν και άλλοι λαοί στην Ευρώπη, ακόμα και στις ΗΠΑ με γενικές απεργίες και κινήματα ανυπακοής. Την ιστορία την γράφουν οι λαοί και όχι οι τεχνοκράτες και οι υπάλληλοι των τραπεζών και του κεφαλαίου.
Την ίδια ώρα που η σύγχρονη χούντα της συγκυβέρνησης τρέμει τον λαϊκό- εργατικό παράγοντα, να πούμε ΟΧΙ στην τρομοκρατία της ΕΕ και των αγορών, με ένα ενωτικό μέτωπο αγώνα ρήξης και ανατροπής.
Με τον αγωνιστικό συντονισμό όλων των κλάδων, των ανέργων, των αυτοαπασχολουμένων και με γνώμονα τα πραγματικά μας δικαιώματα ενάντια στη χούντα των αγορών, μπορούμε ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ:
  • την πτώση και αυτής της κυβέρνησης και κάθε άλλης που ακολουθεί την ίδια πολιτική
  • τη διαγραφή του χρέους, και του χρέους των λαϊκών νοικοκυριών
  • την ανατροπή της νέας απεχθούς δανειακής σύμβασης,
  • την κατάργηση των χαρατσιών και την αναδιανομή  του πλούτου προς όφελος των εργαζομένων,
  • την ρήξη με το ευρώ και την Ε.Ε.
  • την εθνικοποίηση  των τραπεζών και όλων των  βασικών πυλώνων της οικονομίας με εργατικό- κοινωνικό έλεγχο.

Saturday, April 30, 2011

Η εκλογική διακήρυξη της Αγωνιστικής Παρέμβαση Λέσβου για τις εκλογές της ΕΛΜΕ

Κατεβάστε την Εκλογική Διακήρυξη σε μορφή pdf

Να ανατρέψουμε την πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ
Όχι στο σχολείο της αμάθειας και της αγοράς
Στις 5 Μάη στηρίζουμε-ψηφίζουμε Αγωνιστική Παρέμβαση
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενορχήστρωσε και προώθησε το μεγαλύτερο ξεθεμελίωμα κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος που είχε κερδίσει μεταπολεμικά ο κόσμος της εργασίας. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα που για χρόνια δημιουργούνταν χάριν της ιδιωτικής κερδοφορίας (χαμηλή φορολογία του κεφαλαίου, φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις του τραπεζικού συστήματος, Ολυμπιάδα κ.λπ.) αλλά και από την κατασπατάληση της δημόσιας περιουσίας για ιδιοτελείς λόγους (ρουσφέτια, χορηγίες σε συλλόγους και ΜΚΟ, σκάνδαλα Siemens και Βατοπεδίου, εξοπλιστικά κ.λπ.) παρουσιάστηκαν ως χρέη που τώρα βαρύνουν όλους μας εξίσου, δηλ. χρέη που πρέπει να πληρώσει ο λαός. Οι απειλές περί χρεοκοπίας χρησιμοποιήθηκαν για να νομιμοποιηθεί η προσφυγή στον δανεισμό από το ΔΝΤ και την ΕΕ καθώς και η συνακόλουθη υπογραφή του μνημονίου, στο οποίο περιγράφεται αναλυτικά το πώς οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, η νεολαία θα πληρώσουν τα επόμενα χρόνια την κρίση.
Ωστόσο σήμερα, το δίλημμα «μνημόνιο ή χρεοκοπία», που αποτέλεσε την αιχμή της κυβερνητικής ρητορείας όλο αυτό το διάστημα, φαντάζει τραγικά ειρωνικό: γιατί και με το μνημόνιο η κοινωνία γύρισε πολλά χρόνια πίσω και η χρεοκοπία δεν αποφεύχθηκε. Δεν είναι τυχαία η συζήτηση των τελευταίων ημερών για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, την οποία προωθούν πλέον επιμελώς τα αστικά επιτελεία. Η περίφημη λοιπόν «αναδιάρθρωση»- σχεδόν βέβαιη το επόμενο διάστημα- δεν είναι τίποτα άλλο παρά χρεοκοπία με άλλα λόγια· ο λόγος που δεν χρησιμοποιείται ο όρος αυτός αλλά η πιο τεχνοκρατική και ουδέτερη λέξη «αναδιάρθρωση» είναι για να αποκρύψουν το ναυάγιο της οικονομικής τους πολιτικής, η οποία εφαρμόστηκε δια πυρός και σιδήρου υποτίθεται για να …περιορίσει το χρέος.
Στο βωμό λοιπόν της διαχείρισης του χρέους θυσιάστηκαν ένα χρόνο τώρα μισθοί και δώρα, ασφαλιστικά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, οι αποζημιώσεις των απολύσεων, κοινωνικά επιδόματα, δομές και υπηρεσίες. Για να μας πουν τώρα πως το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί! Κι όμως είναι αυτή η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της τρόικας που όχι μόνο δεν έλυσε αλλά οδήγησε σε παροξυσμό το δημοσιονομικό πρόβλημα και μας έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, αφού η οικονομία βυθίστηκε στην πιο βαθιά ύφεση.
Την ίδια στιγμή ωστόσο που οι εργαζόμενοι βιώνουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις κερδίζουν από την κρίση και από τα μέτρα της κυβέρνησης· είναι συγκλονιστικό αν σκεφτούμε πως από 110 δις € του δανείου της τρόικας (και χωρίς να έχουν όλα εκταμιευτεί) τα 108 δις έχουν πάει ήδη, έμμεσα ή άμεσα, στο τραπεζικό σύστημα (την τριετία 2008-2011). Την ίδια περίοδο οι ξένοι, κυρίως, ομολογιούχοι, γαλλογερμανικές τράπεζες, πρόλαβαν να ξεφορτωθούν τα υποτιμημένα ελληνικά ομόλογα και προωθούν τώρα την ιδέα της «αναδιάρθρωσης»-χρεοκοπίας.
Η «αναδιάρθρωση», η οποία θα παρουσιαστεί ως σωτήρια λύση και με ελκυστικό τρόπο (δες παρέμβαση Σημίτη), είναι πλέον μια κομβική επιλογή των αστικών επιτελείων προκειμένου να συνεχιστεί η επίθεση στους εργαζόμενους και στην κοινωνία με νέα μέτρα: ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, νέα φοροεισπρακτικά μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος, πάγωμα των προσλήψεων, νέα μείωση μισθών (και όχι μόνο για τους υψηλόμισθους, όπως λένε) και συντάξεων, περικοπές κοινωνικών δαπανών κ.ο.κ..
Το σχολείο της αγοράς και της αμάθειας
Η εκπαίδευση βρίσκεται στο επίκεντρο της επίθεσης αυτής προκειμένου να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην κοινωνία. Στόχος τους ένα σχολείο φτηνό, που να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και να διαμορφώνει νέους ανθρώπους ημιμαθείς και εξειδικευμένους στις ανάγκες της αγοράς. Η επίθεση αυτή εκτυλίσσεται με τους εξής τρόπους:
  • Με τις περικοπές δαπανών και την οικονομική ασφυξία της δημόσιας εκπαίδευσης (δραματική μείωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού, μείωση προσλήψεων, συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση λειτουργικών εξόδων κ.λπ.).
  • Με την επίθεση στον εκπαιδευτικό, τα εργασιακά και ασφαλιστικά του δικαιώματα, την οικονομική και παιδαγωγική του αξιοπρέπεια. Βασικός μοχλός για αυτό θα είναι τόσο το νέο Μισθολόγιο (περικοπή των επιδομάτων, σύνδεση μισθού με την παραγωγικότητα και άρα με την αξιολόγηση, εξατομίκευση του μισθού, ατομική διαπραγμάτευση), όσο και οι ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (νέες μορφές ελαστικών εργασιακών σχέσεων, υποχρεωτική τριετία των νεοδιόριστων για τη θεμελίωση δικαιώματος μετάθεσης και διετία για τους υπόλοιπους, υπονόμευση της οργανικότητας, διεύρυνση εργασιακού ωραρίου, υποβάθμιση του ρόλου του συλλόγου κ.λπ.).
  • Με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η οποία θα λειτουργήσει ως μοχλός κατηγοριοποίησης των σχολείων, τα οποία θα αντιμετωπίζονται σαν «προβληματικές» επιχειρήσεις όπου θα επικρατεί η λογική του κέρδους και της ζημίας.
  • Με το Νέο Λύκειο της φροντιστηριοποίησης, της κατακερματισμένης γνώσης και της εργαλειακής πληροφορίας, το οποίο δεν θα μπορεί να διδάξει στους νέους ανθρώπους μια συνολική εικόνα του κόσμου, ώστε να τον κατανοούν και να τον αλλάζουν, αλλά μονάχα ό,τι θεωρείται χρήσιμο για την αποδοτικότητά τους στην αγορά.
Υπάρχει ελπίδα;
Κάθε μέρα η κυβέρνηση, η «ανεξάρτητη» δημοσιογραφία και οι απολογητές του συστήματος προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της συναίνεσης στις νεοφιλελεύθερες επιταγές της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Δείχνουν ατρόμητοι, υπερόπτες, αλαζονικοί… Προσπαθούν να φιμώσουν κάθε διαφορετική φωνή, να απαξιώσουν κάθε είδους κριτική. Στην πραγματικότητα, ένα πράγμα φοβούνται: την κοινωνική αναταραχή.
Οι τρεις μεγάλες πανεργατικές απεργίες του τελευταίου χρόνου (5/5, 15/12, 23/2), παρόλο που δεν απέτρεψαν τα κυβερνητικά μέτρα, κατέδειξαν ολοφάνερα την αντίθεση της κοινωνίας στην πολιτική της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, στους ΟΤΑ και στο ΥΠΠΟΤ, γιατροί και εκπαιδευτικοί ανέπτυξαν ένα απεργιακό κίνημα υπεράσπισης όχι ιδιαίτερων προνομίων, όπως έλεγαν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια, αλλά ζωτικών κοινωνικών αγαθών (μεταφορές, υγεία, παιδεία, πολιτισμός κ.λπ.). Το μαχητικό κίνημα «Δεν πληρώνω» ταρακούνησε το σύστημα, ενώ ακόμα και οι αποδοκιμασίες των στελεχών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το τελευταίο διάστημα, παρά την εκτονωτική τους διάσταση, εκφράζουν καθαρά την πλήρη απονομιμοποίηση όσων συνεργούν στη κοινωνική λεηλασία. Αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων ο ηρωικός, πολύμηνος αγώνας των κατοίκων της Κερατέας ενάντια στην απαξίωση του τόπου τους χάριν των συμφερόντων μεγαλοεργολάβων και, κυρίως, το μάθημα αγώνα και αξιοπρέπειας που έδωσαν σε όλους μας οι τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας.
Εστίες λοιπόν αντίστασης και αγώνα υπάρχουν πια πολλές. Το ζήτημα είναι αυτές να πληθύνουν περισσότερο, να πολιτικοποιηθούν και να συντονιστούν με στόχο την συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής. Ένα μεγάλο, πολιτικά συνειδητοποιημένο, μαχητικό και ανατρεπτικό ρεύμα φοβούνται τα αστικά επιτελεία. Η διαδικασία για να διαμορφωθεί αυτό το ρεύμα θα πρέπει να περάσει και μέσα από τα σωματεία των εργαζομένων, μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα.
Ποιο συνδικαλιστικό κίνημα;
Για να γίνει αυτό όμως χρειάζεται και μια άλλη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δεν επαρκούν αλλά και δεν θέλουν να οργανώσουν τους αγώνες. Όχι μόνο υποτάσσονται στη λογική του μονόδρομου, αλλά φτάνουν να διαπραγματεύονται και τους όρους εξαθλίωσης των εργαζομένων. Η ΟΛΜΕ δείχνεται και αυτή κατώτερη των περιστάσεων. Χρειάζεται η πρωτοβουλία να περάσει στη βάση των σωματείων, στις γενικές συνελεύσεις και το πρωτοβάθμιο σωματείο, ώστε να αλλάξει ρότα και η ομοσπονδία.
Όμως χρειάζεται και αναδιοργάνωση του ίδιου του πρωτοβάθμιου σωματείου. Η ΕΛΜΕ Λέσβου, ειδικότερα, έχει αποδειχτεί πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Με ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ), όλα αυτά τα χρόνια ταλαντεύεται από την παθητική αποδοχή όλων των μέτρων μέχρι και την ενεργητική στήριξη πτυχών της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (π.χ. «αυτοαξιολόγηση»). Τα στελέχη των παρατάξεων αυτών αντιλαμβανόμενα τον συνδικαλισμό ως προπύργιο εφόδου για την κατάληψη διοικητικών ή κομματικών θέσεων έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα αδράνειας και ωχαδερφισμού που υπονομεύει και κάθε προσπάθεια από τα κάτω.
Το σκηνικό αυτό πρέπει να ανατραπεί. Γι’ αυτό και οι εκλογές της 5ης Μάη είναι μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να πάνε σπίτια τους όσοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των συναδέλφων δίνουν χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση και στην εκπαιδευτική διοίκηση, όσοι χτίζουν υπηρεσιακές και πολιτικές καριέρες στην πλάτη των εκπαιδευτικών!
Ψηφίζουμε Συμμετοχή και Αγώνα
Στις εκλογές της 5ης Μάη μαυρίζουμε ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ, στηρίζουμε το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Παρέμβασης. Θέλουμε σωματείο ενεργό, σκεπτόμενο, δραστήριο, μαχητικό· όχι σωματείο νεκροταφείο ελεφάντων και μοιράσματος καρεκλών, όπως θέλουν οι ΔAKE-ΠAΣK· όχι στα «ήξεις, αφήξεις» και τις ταλαντεύσεις ηττοπάθειας της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας· όχι στη στρεβλή χωριστική τακτική της EΣAK-ΔΕΕ (ΠΑΜΕ), που τελικά, όπως απέδειξε κάθε μεγάλος αγώνας, ο διαχωρισμός της δεν έγινε με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, αλλά με τους μαχητικούς αγώνες που τον υπερβαίνουν.
Απευθυνόμαστε προπαντός σε όσους συναδέλφους δεν είναι βολεμένοι από τα «ιδιαίτερα» και τη συναλλαγή με τις μικροεξουσίες, σε όσους δεν έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα και τη χαρά να είναι Δάσκαλοι, σε όσους ονειρεύονται ακόμα το σχολείο της ανθρώπινης χειραφέτησης και της κοινωνικής απελευθέρωσης: να πάρουμε την ευθύνη μας απέναντι στη νέα γενιά και όλοι μαζί, χωρίς να εγκαταλείψουμε τις ιδιαίτερες πολιτικές μας απόψεις, να χτίσουμε ένα Mέτωπο για την παιδεία και την εργασία αλλά και για τη δημοκρατία, ένα μέτωπο δράσης, αντίστασης και διεκδίκησης.
Παλεύουμε για:
  • Να ανατραπεί η πολιτική που οδηγεί το λαό στη χρεοκοπία!
  • Άμεση έξοδος από το μηχανισμό «στήριξης» της τρόικας – Κατάργηση όλων των νόμων που υλοποιούν τις επιταγές του μνημονίου.
  • Δεν αναγνωρίζουμε, δεν πληρώνουμε το χρέος τους – άμεση παύση πληρωμών του χρέους.
  • Κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο.
  • Αντικαπιταλιστική ρήξη με ΟΝΕ και ΕΕ.
Διεκδικούμε:
  • Αυξήσεις στους μισθούς. 1.400 € καθαρά ο κατώτερος βασικός μισθός. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας. Αναπλήρωση όλων των απωλειών.
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της 20ετίας. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 58 (άνδρες) και 55 (γυναίκες), ίση με τον καταληκτικό μισθό.
  • Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων. Νομοθετική κατοχύρωση του ορίου των 25 μαθητών ανά τμήμα.
  • Κατάργηση τις ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση. Μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών.
  • Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση του εκπαιδευτικού. Όχι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
  • Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο, που να συνδυάζει την επιστημονική και την τεχνολογική γνώση.
ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
Αθανασιάδου Μάγδα, Γυμνάσιο Πλωμαρίου
Αλχατζίδου Μάχη, Γυμνάσιο Άντισσας
Γεωργοκώστα Σοφία, ΕΠΑΣ Μυτιλήνης
Γκίκα Έφη, Γυμνάσιο Γέρας
Δημητρούλη Ελευθερία, ΓΕΛ Άντισσας
Κοντογιάννης Γιώργος, ΕΠΑΛ Καλλονής
Κρεασίδης Γιώργος, Γυμνάσιο Άντισσας
Κρητικός Παναγιώτης, ΓΕΛ Πέτρας
Μαραφής Δημήτρης, Γυμνάσιο Άγρας
Μπάλλας Ανδρέας, ΓΕΛ Πέτρας
Ντουράκης Κώστας, ΓΕΛ Μανταμάδου
Σπανός Γιώργος, Γυμνάσιο Πλωμαρίου
Τονοζλή Λίνα, ΓΕΛ Πέτρας
Τσαγλιώτης Γιώργος, Γυμνάσιο Πλωμαρίου
Τσιρεπλής Τάκης, ΕΠΑΛ Καλλονής

Wednesday, April 27, 2011

Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση και ανακοίνωση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ



ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΛΕΣΒΟΥ 
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 
ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ 

                               ΚΥΡΙΑΚΗ 1Η ΜΑΗ  10:30 π.μ.
Εργαζόμενοι-ες

Η φετινή πρωτομαγιά συμπίπτει με τον ένα χρόνο που η Κυβέρνηση οδήγησε την χώρα και τους εργαζόμενους στην νέα βαρβαρότητα του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Η κυβέρνηση με την ανοιχτή στήριξη του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική στήριξη της ΝΔ, έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων μας με στόχο το φόρτωμα των βαρών της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων λαϊκών μαζών. Νέες μειώσεις μισθών και ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, νέο επαχθές ασφαλιστικό, κατάργηση των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων ανεργίας! Η σχέση μισθών-κερδών ανατρέπεται ραγδαία μέρα με την μέρα υπέρ των κερδών, με την άμεση μείωση μισθών και συντάξεων, την κατάργηση των ΣΣΕ και την κυριαρχία ελαστικών και ευέλικτων μορφών εργασίας. Χιλιάδες εργαζόμενοι ζουν τον εφιάλτη της ανεργίας και των απολύσεων. Στο μαύρο αυτό φόντο έρχονται να προστεθούν και οι νέοι δυσβάσταχτοι φόροι για τον λαό η αύξηση του ΦΠΑ στον ψηλό συντελεστή, η αύξηση των τελών κυκλοφορίας κλπ, το κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων, πανεπιστημίων και νοσοκομείων, το μαζικό ξεπούλημα κάθε δημόσια περιουσίας, από την ενέργεια ως τα νερά και από λιμάνια και τα αεροδρόμια έως τα νησιά και τα δάση.

Αγωνιστική ταξική ενότητα ενάντια σε κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ

Εργαζόμενοι-ες

Η επίθεση που δεχόμαστε είναι ιστορικής σημασίας. Καταργούνται δικαιώματα δεκαετιών, επιστρέφουμε στον εργασιακό μεσαίωνα, φτιάχνουν έναν απάνθρωπο κόσμο για τα παιδιά μας. Απαιτείται ενωμένος, παλλαϊκός αγώνας διαρκείας, με απεργίες και διαδηλώσεις για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, και την κυβέρνηση που την εφαρμόζει για να μην μας στείλουν 200 χρόνια πίσω. Στις συνθήκες αυτές, οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ με διαφορετικό τρόπο, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στις απαιτήσεις της περιόδου, αλλά έγινε εμφανέστερο σε ευρύτερες μάζες εργαζομένων, η υποταγή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και η υπονόμευση των αγώνων, πράγμα που τους φέρνει σε σύγκρουση με τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση δεν μας μένει άλλος δρόμος από το να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να οικοδομήσουμε μέσα στα σωματεία μας την αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων. Με αγώνες στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων,. Για να πάρουμε πίσω ότι μας πήραν και να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε. Για μια κοινωνία με τους εργαζόμενους στο τιμόνι. Να ενισχύουμε την ενότητα και την αλληλεγγύη μας για:


• Να μην πληρώσουμε την κρίση και το χρέος τους.

• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τώρα. Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων δουλειάς. Απαγόρευση των απολύσεων. Διαγραφή των χρεών των άνεργων και των φτωχών από τις τράπεζες.

• Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και μείωση της λαϊκής φορολογίας, ειδικά των έμμεσων φόρων, με κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης.

• Δωρεάν δημόσια παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, κοινωνικές υπηρεσίες.


Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων προτείνει σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία σε όλους τους αγωνιζομένους κλάδους σε όλο το εργατικό ταξικό κίνημα να κλιμακωθούν οι αγώνες με απεργίες διαδηλώσεις συλλαλητήρια με πρώτο σταθμό μετά την πρωτομαγιά την 11η Μάη με μεγάλο πανεργατικό πανκοινωνικό συλλαλητήριο και εν συνεχεία με κλιμάκωση της δράσης με απεργίες και αγώνες διάρκειας στον δρόμο για την πανεργατική απεργία της 11ης Μάη.

- ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΗΜΟΝΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

- ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΩΡΑ. «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» ΣΤΑ ΣΕΝΤΟΥΚΙΑ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ!
- ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ!

Friday, April 01, 2011

Αλληλεγύη στους εργαζόμενους της «Βοήθειας στο σπίτι»

Δουλειά και αξιοπρέπεια σε όσους προσφέρουν στην κοινωνία

Η Ανταρσία στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά στηρίζει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στη «Βοήθεια στο σπίτι» που απεργούν στις 31 Μάρτη-1 Απρίλη διεκδικώντας τα αυτονόητα, δουλειά και αποδοχές με αξιοπρέπεια για να συνεχίσουν το έργο τους που είναι απαραίτητο στην κοινωνία.Το μεθοδευόμενο τέλος της «Βοήθειας στο σπίτι» με θύματα τους εργαζόμενους και όσους είχαν ανάγκη τις υπηρεσίες τους σηματοδοτεί τη χρεοκοπία του μοντέλου λειτουργίας του δημόσιου τομέα και ειδικά των κοινωνικών υπηρεσιών μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων και με ελαστικά εργαζόμενους.
Η πολιτική της κυβέρνησης και του Μνημονίου ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ έδειξε ότι το μόνο που θεωρεί ανελαστικό είναι τα κέρδη των τραπεζών: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έδωσαν στις τράπεζες 108 δισ., σχέδον όσο είναι το δάνειο του Μνημονίου, 110 δισ. Είναι φανερό ότι υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας για τα τσεπώσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Την ίδια στιγμή λεηλατούνται οι κοινωνικές δαπάνες σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές που παραδίνονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο για να κερδοσκοπεί.
Αυτοί όμως που η κυβέρνηση συκοφαντεί διά στόματος του αντιπροέδρου της ως κοπρίτες, προσφέρουν κοινωνικά αναγκαίες υπηρεσίες. Καμιά δαπάνη προς αυτές δεν είναι σπατάλη και είναι άμεση ανάγκη να αποκατασταθούν οι εργαζόμενοι της «Βοήθειας στο σπίτι» σε θέσεις εργασίας πλήρους και μόνιμης απασχόλησης, με ασφάλιση και αξιοπρεπείς αποδοχές στα πλαίσια του δημόσιου τομέα. Σε αυτόν τον αγώνα πρέπει υπάρξει η στήριξη της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Thursday, March 24, 2011

Συνέλαβαν μέχρι και κούκλες!

Για τις συλλήψεις 8 εκπαιδευτικών στη μαθητική παρέλαση του Συντάγματος

Η κυβέρνηση, πανικόβλητη από τη λαϊκή οργή που διογκώνεται, πετάει το προσωπείο του «διαλόγου» και της «διαβούλευσης», σκληραίνει την πολιτική της καταστολής και καταφεύγει σε μέτρα και πρακτικές προληπτικών συλλήψεων που παραπέμπουν σε κοινοβουλευτική δικτατορία. Όλα αυτά για να στηρίξει την πολιτική κεφαλαίου, ΕΕ και ΔΝΤ, την πολιτική της λεηλασίας των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Είναι επίσης φανερό πως θέλει να στείλει ένα ακόμη μήνυμα στον κόσμο της εκπαίδευσης που αντιστέκεται στην αντιεκπαιδευτική της πολιτική στον κόσμο της δουλειάς που αγωνίζεται στο δρόμο για το μισθό τη σύνταξη την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το δημόσιο πλούτο, τα δικαιώματα.
Συγκεκριμένα, σήμερα, Πέμπτη 24/3, λίγο πριν ξεκινήσει η μαθητική παρέλαση και χωρίς κανένα λόγο, αστυνομικές δυνάμεις προσήγαγαν οκτώ εκπαιδευτικούς, δασκάλους και καθηγητές, αδιόριστους και διορισμένους, μέλη Δ.Σ. της ΠΕΑΕ και διδασκαλικών Συλλόγων. Οι αστυνομικές δυνάμεις, προφανώς γνωρίζοντας πρόσωπα, και έχοντας εντολές να μην ακουστεί καμία φωνή διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια της παρέλασης άρχισαν να συλλαμβάνουν όποιον πλησίαζε στην περιοχή της παρέλασης και ήταν εκπαιδευτικός. Συνέλαβαν τέσσερις συναδέλφους στην πλατεία Συντάγματος και άλλους τέσσερις στο ισόγειο των γραφείων της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας! Στη συνέχεια οι αστυνομικές δυνάμεις, παρά τις συλλήψεις που έκαναν, προχώρησαν με προπηλακισμούς σε βάρος των συγκεντρωμένων. Οι εκπαιδευτικοί, παρά την αστυνομική βία, με αποφασιστικότητα και ψυχραιμία, παρέμειναν στο χώρο διαδηλώνοντας και προασπίζοντας το δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία.
Τη διαμαρτυρία για την  αντιεκπαιδευτική πολιτική και τις συγχωνεύσεις σχολείων, διοργάνωνε η Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, το Συντονιστικό Αναπληρωτών – Ωρομισθίων, Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Π.Ε.- ΕΛΜΕ και οι καλλιτέχνες ενάντια στο μνημόνιο.
Η νεοφιλελεύθερη ηγεσία του Υπ. Παιδείας είναι φανερό ότι απαίτησε συλλήψεις και σιδερένια καταστολή προκειμένου να κάνει ανενόχλητη την εμφάνισή της. Είναι ακόμα φανερό από τον τρόπο των συλλήψεων, ότι παρακολουθούνται συστηματικά τόσο τα γραφεία της ΔΟΕ όσο και τα τηλέφωνα των εκλεγμένων μελών του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., των Συλλόγων των Εκπαιδευτικών και των Αδιόριστων.
Οι συλλήψεις και η τρομοκρατία δεν μας φοβίζουν. Πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά, βαδίζουμε στο δρόμο του αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.
Όλοι, όλες στην απεργία της 30ης Μάρτη,
στα συλλαλητήρια και τις Γενικές Συνελεύσεις







Wednesday, March 16, 2011

Η κυβέρνηση εξοντώνει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία

ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
εκπαιδευτικών Λέσβου
παρεμβάσεις - κινήσεις - συσπειρώσεις



ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
"Το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουν κατάληψη και απεργία πείνας"
Δήλωση της Άννας Διαμαντοπούλου στο RealFm, για τις κινητοποιήσεις γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών ενάντια στις συγχωνεύσεις
Πριν προλάβουν να δημοσιευτούν τα αποτελέσματα της συνόδου της ευρωζώνης όπου η κυβέρνηση και οι ευρωπαίοι εταίροι της παραδέχτηκαν την αποτυχία του Μνημονίου, αλλά αποφάσισαν την επιμήκυνση του χρέους και την επέκταση της αντικοινωνικής πολιτικής ως το 2024, η νεοφιλελεύθερη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προχώρησε σε καταργήσεις - συγχωνεύσεις σχολείων.
Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται 1523 σχολεία σε 672, καταργούνται δηλαδή 851 σχολεία! Επιπλέον υποβιβάζονται 157 δημοτικά και 92 νηπιαγωγεία. Στα νούμερα αυτά δεν συμπεριλαμβά-νονται τα εκατοντάδες ολοήμερα τμήματα σε δημοτικά και νηπιαγωγεία τα οποία επίσης καταργούνται. Χιλιάδες παιδιά θα στοιβάζονται σε υπεράριθμα τμήματα ενώ περισσότερες από 2.500 θέσεις εργασίας καταργούνται.
Η πολιτική των περικοπών και στην εκπαίδευση (μετά από την Υγεία και την κοινωνική Πρόνοια) ξεδιπλώνει τις αποφάσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ για το φθηνό, πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς.
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Οι μεγάλοι χαμένοι σε όλη αυτή την ιστορία είναι τα παιδιά, οι μαθητές που καταδικάζονται που θα στριμωχτούν στα υπεράριθμα τμήματα, σε ακατάλληλα διδακτήρια, χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο που λειτουργούσε στη γειτονιά τους, με προγράμματα που αντικαθιστούν τη γνώση από την πληροφορία και την δεξιότητα.
Χαμένοι και οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί αφού με τον τρόπο αυτό «εξοικονομούν» (στο υπουργείο) εκπαιδευτικούς, άρα δε χρειάζονται μόνιμους διορισμούς, αλλά ούτε πολλούς αναπληρωτές, μιας και αυτό το ρόλο θα παίζει ο εφεδρικός στρατός των εκπαιδευτικών που θα βρίσκονται στη «διάθεση» των διευθύνσεων και των περιφερειών -χωρίς οργανική θέση- με δικαίωμα να τους μετακινούν όπου θέλουν.
Χαμένοι και οι γονείς οι οποίοι θα βάλουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα λειτουργικά έξοδα και τα μεταφορικά για και να μάθουν τα παιδιά τους γράμματα.
Ευθύνη βέβαια στο «καλλικρατικό» εκπαιδευτικό τοπίο που δημιουργείται δεν έχει μόνο η κυβέρνηση. Άξιοι συμπαραστάτες της και όλα εκείνα τα στελέχη, περιφερειάρχες, διευθυντές εκπαίδευσης, προϊστάμενοι, σχολικοί σύμβουλοι και μέλη δημοτικών συμβουλίων που έκαναν τη βρόμικη δουλειά και νομιμοποίησαν με τις «προτάσεις» τους αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική.
Ευθύνη έχει και ο υποταγμένος συνδικαλισμός της πλειοψηφίας της ΔΟΕ που δήλωνε στις ανακοινώσεις της «την ανάγκη συζήτησης για διορθωτικές κινήσεις» και δεν έχει προχωρήσει -ακόμη και τώρα-σε καμιά ουσιαστική κίνηση απόκρουσης της επίθεσης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στελέχη του, νυν και πρώην, συμμετέχουν στο σχεδιασμό είτε ως σημερινά στελέχη της εκπαίδευσης είτε ως σύμβουλοι χωρίς θεσμικό ρόλο, είτε ως μέλη δημοτικών – διαμερισματικών συμβουλίων.
ΦΤΗΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ….
Με δαπάνες στο 2,75% του προϋπολογισμού στο χαμηλότερο επίπεδο της μεταπολίτευσης και χρηματοδότηση για λειτουργικά έξοδα στο 40% του μέσου όρου της τελευταίας δεκαετίας.
…ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟ…
Με εκπαιδευτικούς αποξενωμένους από την ίδια τους την εργασία τους και το περιεχόμενό της, που δε θα έχουν λόγο στη σύνταξη των αναλυτικών και ωρολόγιων προγραμμάτων, με αντικατάσταση των βιβλίων από ψηφιακές φωτοτυπίες, υποταγμένους στη βούληση του διευθυντή – αξιολογητή, χωρίς ρόλο στο σύλλογο διδασκόντων και την επιβολή της κρατικής παιδαγωγικής από τους συμβούλους-αξιολογητές της παιδαγωγικής καθοδήγησης, των 800σίων σχολείων της ατελείωτης 35άωρης παιδικής υπερεργασίας, των διδακτικών πακέτων, των μεντόρων και των κουπονιών, ….της διάλυσης, ουσιαστικά, κάθε μορφωτικής διαδικασίας. Με μισθούς που θα αποδίδονται στους εκπαιδευτικούς μέσα από «δαιδαλώδεις» αξιολογικές-χειραγωγικές διαδικασίες.
…ΕΥΕΛΙΚΤΟ…
 Με ελαχιστοποίηση της μόνιμης εργασίας, αναπληρωτές απλήρωτους και ελαστικά εργαζόμενους από προγράμματα ΕΣΠΑ, χωρίς εργασιακή ασφάλεια, με δραματική μείωση των οργανικών θέσεων, με αδύνατη τη μετάθεση και την απόσπαση, με εκπαιδευτικούς και μαθητές να μετακινούνται όπου υπάρχει «υπηρεσιακή ανάγκη».
…«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟ»…
Με πλήρη εξάρτηση από τους υπερχρεωμένους δήμους, που δε θα μπορούν να συντηρήσουν ούτε τα μισά σχολεία και τις παρεμβάσεις των δημάρχων που στις περισσότερες των περιπτώσεων θα αυξάνουν τα ανταποδοτικά τέλη ή ακόμα και θα καλούν τους γονείς να πληρώνουν για τη λειτουργία τους.
…ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Οι καταργήσεις σχολείων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τη σύνδεση της χρηματοδότησης με την αποτελεσματικότητα της κάθε σχολικής μονάδας. Το κάθε σχολείο θα τρέχει να βρει τα δικά του προγράμματα και το χρηματοδότη του χορηγό για να λειτουργεί κάτω από επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν δεν τα καταφέρνει θα κλείνει ως αποτυχημένο, όπως στο αγγλοσαξωνικό παράδειγμα. Οι εκπαιδευτικοί θα μετακινούνται (ή θα απολύονται), ενώ οι γονείς των παιδιών με τα κουπόνια στο χέρι θα ψάχνουν να βρουν το  «καλύτερο» σχολείο.
Τίποτα δεν τέλειωσε...
Όλα κρίνονται από τη δυναμική αντίδραση ΟΛΩΝ ΜΑΣ...
Το προηγούμενο διάστημα με πρωτοβουλία των συλλόγων εκπαιδευτικών και των συλλόγων γονέων έγιναν εκατοντάδες συγκεντρώσεις –διαμαρτυρίες σε γραφεία εκπαίδευσης, περιφερειακές διευθύνσεις, δημοτικά συμβούλια. Γονείς κι εκπαιδευτικοί, με πρωτόγνωρο τρόπο, ανέδειξαν ένα κίνημα αντίστασης στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα, υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου και κατόρθωσαν να δεσμεύσουν δημοτικά συμβούλια και δημάρχους να κρατήσουν αποστάσεις από τις σχολειοκτόνες αποφάσεις.
Ο αγώνας συνεχίζεται καθημερινά. Σύλλογοι διδασκόντων, σύλλογοι εκπαιδευτικών, ΕΛΜΕ και σύλλογοι γονέων με συντονισμό να αναδείξουμε ένα παλλαϊκό κίνημα Παιδείας για την ανατροπή του σκοταδισμού της αγοράς, του Μνημονίου και της κυβέρνησης. 
Ακούραστοι, με δυναμικές, αποφασιστικές μορφές ανυπακοής και πάλης, θα αγωνιστούμε για:
·         Να ανακληθεί το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία.
·         Καθιέρωση  20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις.  2 προς 25 αναλογία στα μειονοτικά σχολεία
·         Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.
·         Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848
·         Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική και αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.
·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή
·         Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο
·         Διεύρυνση του θεσμού της μετεκπαίδευσης. Όχι στην «επιμόρφωση – συμμόρφωση».
Όλοι, όλες, την Παρασκευή 23 Μάρτη στις 12.30,
στις Συγκεντρώσεις στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης

Wednesday, February 23, 2011

Ανακοίνωση για την μεγαλειώδη πορεία της 23/02 και την καταστολή της (Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων)







ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου χαιρετίζει τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία, στο κλείσιμο των καταστημάτων της πόλης μας και στις δύο μεγαλειώδεις σε όγκο και δυναμική, πορείες διαμαρτυρίας της 23ης Φλεβάρη που οργάνωσαν ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου και το ΠΑΜΕ.

*Καταδικάζει την αναίτια επίθεση των ΜΑΤ εναντίον της μεγαλειώδους πορείας διαμαρτυρίας μπροστά στη γ.γ. Αιγαίου και νησιωτικής πολιτικής. Η καθόλου τυχαία αυτή επίθεση, βρίσκεται στο ίδιο πλαίσιο με την καθολική επίθεση της κυβέρνησης σε κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών και στρέφεται εναντίον οποιασδήποτε αντίδρασης στην πολιτική που υπηρετεί.

*Συμπαραστέκεται στους τραυματίες συναδέλφους.


*Απαιτεί την παραίτηση του εντολέα της άγριας και αναίτιας επίθεσης των ΜΑΤ. Καλούμε το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, το ΠΑΜΕ και το Νομαρχιακό Τμήμα Λέσβου της ΑΔΕΔΥ, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και τους κοινωνικούς φορείς του νησιού να καταδικάσουν έμπρακτα την επίθεση των ΜΑΤ και να στηρίξουν αυτό το αίτημα. Ανάλογη θέση ζητά και από το Περιφερειακό και το Δημοτικό Συμβούλιο.

*Καλεί τους εργαζόμενους της Λέσβου να καταδικάσουν τις πολιτικές της συμμαχίας κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ που μας θέλουν να υπομένουμε καρτερικά τη σύνθλιψη των δικαιωμάτων μας και της ζωής μας. Η πολιτική του Μνημονίου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ έχει καταδικαστεί από την κοινωνική πλειοψηφία, είναι ζήτημα χρόνου να ανατραπεί.

Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε και να ονειρευόμαστε όσα χημικά και αν ρίξουν τα ΜΑΤ, όσους φανερούς και μη «φρουρούς» και αν βάλει η κυβέρνηση. Έχουμε πλήρη συναίσθηση των ορίων της εξουσίας και είμαστε βέβαιοι ότι και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται τα όριά τους.


Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Λέσβου



Wednesday, February 16, 2011

Αυτοί ξεπουλάνε! Εμείς Απεργούμε!

ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών Λέσβου 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Αυτοί ξεπουλάνε τα πάντα
Εμείς 22-23 Φλεβάρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη ανοιχτή συμπαράταξη της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ και τη συνεργασία της συμμορίας των ΜΜΕ υλοποιεί το πιο βάρβαρο αντιλαϊκό – αντεργατικό πρόγραμμα στο όνομα εξυπηρέτησης του χρέους που δημιουργήθηκε για την καπιταλιστική ανάπτυξη και όχι για τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας.
Ξεπουλάνε τον κοινωνικό πλούτο: Αεροδρόμια, λιμάνια, ΔΕΗ, νερό, νησιά, παραλίες και δρόμοι δωρίζο-νται σε «επενδυτές» για χρησιμοποιηθούν σαν κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Υποθηκεύουν το μέλλον των ανθρώπων με την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας που υπόσχεται λιτότητα για άλλα 15 χρόνια, νέα ψαλίδια σε μισθούς και συντάξεις, νέα φορομπηξία για την πλειοψηφία και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο. Η φορολογία των κερδών είναι 20% όταν αυτή του μισθού ενός εκπαιδευτικού είναι 24%. Οι τράπεζες θα πάρουν, βάσει του μνημονίου, 70 δις € μέσα στο 2011!
Προχωράνε σε υπαγωγή της υγείας της παιδείας και των συγκοινωνιών στους μηχανισμούς εκμετάλλευ-σης της αγοράς. Με την εφαρμογή του νέου νόμου για την Υγεία τα ασφαλιστικά ταμεία δε θα καλύπτουν εκατο-ντάδες σκευάσματα, θεραπείες και εξετάσεις ενώ θα μειωθεί ο αριθμός των γιατρών που θα δέχονται ασφαλισμέ-νους του ΟΠΑΔ χωρίς να πληρώνονται. Ακριβαίνουν  τα εισιτήρια και μειώνουν το συγκοινωνιακό έργο.
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ
Στην παιδεία οι εξελίξεις γράφουν στην ούγια τους ΔΝΤ, Ε.Ε., ΟΟΣΑ κι αγγλοσαξωνικό μοντέλο συντηρητικής αναδιάρθρωσης. Οι εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις συνοδεύονται από μια μεγάλη τομή στη διοικητική δομή της εκπαίδευσης ώστε να προωθηθεί το σχολείο της αγοράς. Θέλουν να γίνει μακρινή ανάμνηση το σχολείο της γειτονιάς που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και τη θέση του να πάρει το σχολείο που αναζητά και εξασφαλίζει το ίδιο τη χρηματοδότησή του είτε από τους γονείς, είτε από τους χορηγούς, είτε και από τους δύο.
Οργανώνουν ένα συγκεντρωτικό με ασφυκτικό έλεγχο μηχανισμό ώστε τίποτα να μην ξεφεύγει από τις βασικές κρατικές επιταγές. Οι υπερεξουσίες στο διευθυντή και η ελαχιστοποίηση των δικαιωμάτων του συλλόγου διδασκόντων, η χρηματοδότηση των σχολείων με βάση την αυτοαξιολόγηση-κατηγοριοποίηση, η κατάργηση του ΟΣΚ, του ΟΕΔΒ και του δωρεάν βιβλίου, το κουπόνι του μαθητή, οι συνεχείς μειώσεις στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών και τελικά ο Καλλικράτης της εκπαίδευσης, οδηγούν στη δημιουργία του «νέου σχολείου» που θα πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις και στις ανάγκες της αγοράς για να υπάρξει.
ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ - ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Για την επίτευξη αυτής της πολιτικής συκοφαντείται και καταστέλλεται βίαια κάθε απόπειρα απάντησης τους εργατικού και λαϊκού κινήματος, κάθε κίνηση απειθαρχίας και ανυπακοής. Στην Κερατέα οι κάτοικοι ζουν τη κατοχή των αστυνομικών μονάδων του ΔΝΤ, ενώ μετατράπηκε σε ποινικό αδίκημα η άρνηση πληρωμής εισιτηρίου ή διοδίων! Είναι έκδηλος ο φόβος των κυβερνώντων για το κύμα της οργής των εργαζόμενων.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ σε ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ και ΓΣΕΕ σαμποτάρει φανερά κάθε απόπειρα δημιουργίας διακλαδικού μετώπου ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε - ΔΝΤ. Στηρίζουν όλα τα καπιταλιστικά ιδεολογήματα: «ανταγωνιστικότητα, αποτελεσματικότητα, ανάπτυξη, εργασιακή ειρήνη». Αποδέχονται τη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου αρκεί αυτό να γίνει ….ελεγχόμενα.
Γι’ αυτό και στη ΓΣΣΕ, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, αποδέχτηκαν τις επιχειρησιακές συμβάσεις αντί των συλλογικών.
Γι’ αυτό σε ΔΟΕ, ΟΛΜΕ και ΑΔΕΔΥ οι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ αναμασούν ακόμα τα φληναφήματα περί νέου ενιαίου «δίκαιου» μισθολογίου. Επί χρόνια λοιδορούσαν τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε σημείο που αφαίρεσαν το αίτημα αυτό από κάθε διεκδικητικό πλαίσιο. Σήμερα αποδέχονται μέσω του ενιαίου μισθολογίου και την ταπείνωση των μισθών αλλά και την χειραγώγηση – πειθάρχηση των εργαζόμενων στο δημόσιο αφού το μνημόνιο προβλέπει σύνδεση μισθού – απόδοσης στο νέο μισθολόγιο.
Ταυτόχρονα ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ δρουν παρελκυστικά σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ και συνεργατικά προς την κυβέρνηση. Τη στιγμή που κρίνεται το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης συμμετέχουν στο «διάλογο» του Υπουργείου και του ΕΣΥΠ. Αποφασίζουν την απεργία 22-23 χωρίς πρόταση στις Γενικές Συνελεύσεις για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με μορφές διάρκειας. Από κοντά και το ΠΑΜΕ που αναπαράγει στο εσωτερικό του μια κομματική πειθαρχία και γραφειοκρατία, που δε χωρά κανέναν άλλο και που αρνείται να βρεθεί στον ίδιο δρόμο με τους απεργούς!
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Δε θα επιτρέψουμε την εκπλήρωση του συμβολαίου θανάτου της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, κάθε άλλης κοινωνικής υπηρεσίας αλλά και της ίδιας μας της ζωής μας. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη να ανατρέψουμε όλα όσα σχεδιάζουν.
Με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και Γενικές Συνελεύσεις σε σχολεία, γειτονιές και χώρους δουλειάς να συγκροτήσουμε το διακλαδικό μέτωπο εργαζόμενων που με μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες θα ανατρέψουμε την κυβέρνηση του μνημονίου και όλους τους επίδοξους διαχειριστές αυτής της πολιτικής.
Με οριζόντιο συντονισμό εργαζομένων και σωματείων υλοποιούμε πρόγραμμα δράσεων απειθαρχίας και ανυπακοής σε κάθε τόπο και γειτονιά. Στηρίζουμε – συμμετέχουμε σε κάθε κίνηση ανυπακοής: μη πληρωμές εισιτηρίων – διοδίων κ.τ.λ.. Προχωράμε σε κοινές Γενικές Συνελεύσεις μαζί με γονείς και εργαζόμενους άλλων σωματείων για να καθορίσουμε την κοινή δράση μας το επόμενο διάστημα.
Προχωράμε σε Γενικές Συνελεύσεις με στόχο την κλιμάκωση του αγώνα, με απεργία διαρκείας με επανα-λαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ – ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ :
Ενάντια στο σχολείο της αγοράς, της υποχρηματοδότησης, του αντιεκπαιδευτικού ν.3848/2010 -των συγχωνεύ-σεων – καταργήσεων, της αυτοαξιολόγησης – κατηγοριοποίησης, των 800 σχολείων της παιδικής υπερεργασίας, των ταξικών φραγμών, της ιδιωτικοποίησης της ειδικής αγωγής, της κατάργησης της μετεκπαίδευσης, της κατάργησης ΟΣΚ– ΟΑΕΔΒ, των ΕΣΠΑ και των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
ΕΝΙΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ-ΔΙΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
•    Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.
•    Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία
•    20 μαθητές ανά τμήμα στα δημοτικά και ως 15 στα νηπιαγωγεία, στις Α’, Β’ τάξεις και στα μειονοτικά σχολεία.
•    Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός ν.3848.
•    Μόνιμους μαζικούς διορισμούς χιλιάδων εκπαιδευτικών (και βοηθητικού προσωπικού) σε όλες τις θέσεις ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.
•    Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τώρα τμήμα ένταξης σε κάθε σχολείο
•    Δίχρονη μετεκπαίδευση. Όχι στην επιμόρφωση – συμμόρφωση.
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΩΡΑ:
•    Παύση πληρωμών του  χρέους – μη αναγνώριση του χρέους τώρα – Έξοδο από Ε.Ε-ΟΝΕ - Εθνικοποίηση και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών.
•    Πρώτος μισθός 1400 ευρώ καθαρά – αφορολόγητα για κάθε εργαζόμενο
•    Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση
•    Κατάργηση του ΦΠΑ  και των διάφορων ΕΦΚ (καύσιμα, ρεύμα) – Φορολογία 45% των κερδών – Φορολογία εκκλησίας – πάγωμα και δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών
•    Παιδεία – Υγεία - Μεταφορές – Ενέργεια κοινωνικά αγαθά δημόσια και δωρεάν για όλο το λαό.
•    Πλήρης δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο το λαό
•    Καθολικό – δημόσιο - κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, όχι επαγγελματικό-ανταποδοτικό. Να αποσυρθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που καταργούν την κοινωνική ασφάλιση. Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 55.

Monday, January 31, 2011

Παρέμβαση στην εκδήλωση για τους 3 ιεράρχες:

 “οι καιροί δεν προσφέρονται για μνημόσυνα και λιτανείες αλλά για ζωντανούς αγώνες”


Δυναμική παρέμβαση από επιτροπή αγώνα εκπαιδευτικών και φοιτητών έγινε την Κυριακή 30.1.2011 στην εκδήλωση για τους 3 ιεράρχες. Δεν έμειναν έξω από το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης η πραγματικότητα της εκπαίδευσης, η επίθεση της κυβέρνησης στα δικαιώματα μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών. Και προς απογοήτευση των στελεχών που διαχειρίζονται την πολιτική αυτή, δεν έμεινε έξω και το μήνυμα του αγώνα, το κάλεσμα για ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Ελπιδοφόρο σημάδι το χειροκρότημα των περισσότερων στην αίθουσα, ειδικά των μαθητών, αφού διαβάστηκε το κείμενο που ακολουθεί από το βήμα της αίθουσας:
Ζητούμε συγνώμη για την αγενή μας- ίσως- παρέμβαση.
Είμαστε εκπαιδευτικοί της α΄θμιας και β΄θμιας εκπαίδευσης, καθώς και φοιτητές. Οργανώνουμε αυτή τη διαμαρτυρία ενάντια σε μια εκπαιδευτική πολιτική που σήμερα έχει ως στόχο τη συνολική αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Θεωρούμε πως οι καιροί δεν προσφέρονται για μνημόσυνα και λιτανείες αλλά για ζωντανούς αγώνες με στόχο την υπεράσπιση του μορφωτικού και κάθε κοινωνικού αγαθού. Γιατί οι αγώνες του σήμερα είναι αυτοί που θα δικαιώσουν την προσφορά στα γράμματα και την παιδεία πνευματικών ανθρώπων του παρελθόντος, οι αγώνες του σήμερα είναι αυτοί που οφείλουν να υπερασπιστούν κατακτήσεις δεκαετιών. Γιατί σήμερα υπάρχει κίνδυνος να χαθεί το δημόσιο σχολείο όπως το ξέραμε τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τις συνταγές της τρόικας, επιδιώκει σαρωτικού χαρακτήρα αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις με στόχο την περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση, την προώθηση του σχολείου της αγοράς και τελικά, τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Σ’ αυτά τα πλαίσια προχωρά στην υλοποίηση εκτεταμένων συγχωνεύσεων δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων σε όλη τη χώρα.
Τα παιδαγωγικά κριτήρια που θέτει ως γνώμονα για τις συγχωνεύσεις το Υπουργείο είναι αστεία: πόσο παιδαγωγικό είναι να μετακινούνται τα παιδιά σαν τσουβάλια κάθε μέρα δέκα και είκοσι χιλιόμετρα, πόσο παιδαγωγικό είναι να εφαρμόζονται οι διαβόητες «καινοτόμες δράσεις» σε τάξεις των τριάντα μαθητών, πόσο παιδαγωγικό είναι να διαμορφώνονται σχολικές μονάδες-μαμούθ όπου οι παιδαγωγικές σχέσεις καταρρακώνονται;
Το μοντέλο που πάνε να εφαρμόσουνε έχει εφαρμοστεί με τεράστια αποτυχία στις αγγλοσαξονικές χώρες εδώ και δεκαετίες. Αποτέλεσμα σήμερα αυτού του μοντέλου, των «πολυδύναμων» σχολικών μονάδων, είναι ένα απρόσωπο και χαοτικό σχολικό περιβάλλον, η διάλυση των παιδαγωγικών σχέσεων μαθητών-εκπαιδευτικών, η αποσταθεροποίηση της ένταξης και της ομαλής μαθησιακής πορείας, ιδιαίτερα των νεοεισερχόμενων μαθητών στο δημοτικό σχολείο.
Με άλλα λόγια, αν κλείσουν τα σχολεία η μαθητική διαρροή θα αυξηθεί ραγδαία και μάλιστα από πιο μικρή ηλικία. Κι ακόμα τα χωριά θα ρημάξουν, αφού το σχολείο είναι ο ζωντανότερος πολιτιστικός οργανισμός μιας περιοχής.
Επιπλέον, οι αλλαγές αυτές θα συνδεθούν με τις αλλαγές στην αυτοδιοίκηση με τον Καλλικράτη: το κράτος αποσύρεται από τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και οι καταχρεωμένοι δήμοι, στους οποίους θα παραχωρηθεί η ευθύνη της λειτουργίας των σχολείων, θα πρέπει να βρουν χρήματα να τα λειτουργήσουν. Πού θα τα βρουν; Από ιδιώτες, οι οποίοι ήδη έχουν σπεύσει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα σχολεία με διάφορα προς το παρόν ανταλλάγματα, πατώντας πάνω στην ανικανότητα και την αδιαφορία του κράτους.
Να είμαστε καθαροί: δεν υπερασπιζόμαστε την παιδεία έτσι όπως είναι σήμερα. Η εκπαίδευση εδώ και δεκαετίες είχε πάψει να είναι δημόσια και δωρεάν. Στο βαθμό όμως που προχωρήσουν όλες αυτές οι αλλαγές, θα διαλυθεί εντελώς. Γιατί με τη νέα αντίληψη της εποχής του Δ.Ν.Τ. τα σχολεία αντιμετωπίζονται ως «προβληματικές επιχειρήσεις». Επικρατεί η λογική των οικονομικών δεικτών του κέρδους και της ζημίας.
Εμείς όμως δεν θα πρέπει να μπαίνουμε σε μια τέτοια λογική. Για εμάς ζημιά είναι το σχολείο που κλείνει, το σχολείο που απορρίπτει, το σχολείο που διώχνει τους μαθητές του, το σχολείο που απαξιώνει τους δασκάλους του, το σχολείο που συνθλίβει τη γνώση εις βάρος της δεξιότητας, το φτηνό, αγοραίο, αυταρχικό σχολείο που ονειρεύονται οι κρατούντες.
Τα σχολεία έχουν ανάγκη από περισσότερα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι από πορίσματα επιτροπών «σοφών αξιολογητών» που λυμαίνονται εκατομμύρια ευρώ…
Καταγγέλλουμε ότι το υπουργείο θέλει να επιβάλει τις καταργήσεις χωρίς κανέναν διάλογο: στις 14 Γενάρη, ημέρα διαμαρτυρίας ενάντια στις συγχωνεύσεις, η εκπαιδευτική εξουσία απουσίαζε επιδεικτικά στην Αθήνα και αρνήθηκε να συζητήσει ουσιαστικά με τους εκπαιδευτικούς. Το Υπουργείο έθεσε σε διαβούλευση την πρότασή του μόλις για ένα Σαββατοκύριακο. Επιπλέον, την Παρασκευή το απόγευμα κληθήκαμε να δώσουμε τις προτάσεις μας για τις συγχωνεύσεις ως ΕΛΜΕ με χρονικό περιθώριο ως την ίδια ημέρα το βράδυ… Αν μη τι άλλο η στάση της εκπαιδευτικής εξουσίας είναι απαράδεκτη.
Τα νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της κυβερνητικής επίθεσης στον κόσμο της εργασίας, ώστε στο όνομα της κρίσης να κατεδαφιστούν εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες. Σήμερα χρειάζεται μια νέα ανάταση του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος, χρειάζεται να οργανωθούν αγώνες με αποφασιστικότητα, σχέδιο, διάρκεια και προοπτική για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.
Να υπερασπιστούμε το καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση, να αντισταθούμε στα σχέδια για γειτονιές και χωριά χωρίς σχολεία και παιδικούς σταθμούς, για πόλεις με διαλυμένα νοσοκομεία και «πολυδύναμα»-υποβαθμισμένα σχολικά κέντρα.
Να ξεπεράσουμε λογικές ανταγωνισμού και επιβίωσης της κάθε σχολικής μονάδας, να μην πιστέψουμε τις διαβεβαιώσεις «αρμοδίων» παραγόντων ότι το τάδε ή το δείνα σχολείο θα τη γλιτώσει. Κανείς δεν θα τη γλιτώσει αν κλείσει ο διπλανός του.
Πάνω απ’ όλα, θα πρέπει γονείς – μαθητές – εργαζόμενοι – τοπικές κοινωνίες να οργανώσουμε κίνημα αντίστασης και ανατροπής της πολιτικής αυτής που κλείνει σχολεία και νοσοκομεία, που κλείνει κοινωνικές υπηρεσίες για να χαρίζει κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο.
Κι όσοι παπαγαλίζουν για μονοδρόμους και μας λένε ότι, όσο κι αν αντιδρούμε στις δήθεν «φωτισμένες» μεταρρυθμίσεις τους, δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα, ο ίδιος ο ήλιος τούς διαψεύδει: ο ήλιος που θέρμανε την Τύνιδα, το Κάιρο, το Αλγέρι, ανυπομονεί να έρθει και προς τα εδώ.
Ευχαριστούμε για την ανοχή σας.

Saturday, January 29, 2011

Κλείσιμο ταμείων του νοσοκομείου από συνδικαλιστικούς φορείς

Κλείσιμο των ταμείων του  Νοσοκομειου Μυτιληνης τη Δευτερα 31 Ιανουαριου απο τις 8 το πρωι ως το μεσημερι. Όλοι εκεί!


Wednesday, January 26, 2011

Δράσεις από τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου στις 18:30 καλούμε τους εργαζόμενους τους άνεργους τους κοινωνικούς φορείς (Συλλόγους Φοιτητών - Συλλόγους Εργαζομένων - Εργατικό Κέντρο - Συλλόγους Γονέων – Ένωση Καταναλωτών) κλπ, στην αρχή της Ερμού (Κεντρικά λύκεια) προκειμένου να διαδηλώσουμε και να οργανωθούμε ενάντια στην ακρίβεια και τη φτώχια. Μας αναγκάζουν να υποστούμε τις συνέπειες της τεράστιας ανεργίας, της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων, της διάλυσης του όποιου κοινωνικού κράτους, προς χάριν της επιβίωσης των αγορών. Αυτές οι πολιτικές επιλογές σημαίνουν τεράστια φτώχεια.  Αυτοί που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα τις τελευταίες δεκαετίες στις ελίτ του πλανήτη, από το δημόσιο πλούτο ως και τη φύση , πρέπει να πάψουν να μας κυβερνούν γιατί είναι επικίνδυνοι για τη ζωή μας. Η μόνη λύση είναι να αντισταθούμε, να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας, για να πληρώσουν οι υπεύθυνοι και η χρεοκοπημένη πολιτική τους.  Ο αγώνας μας είναι αγώνας που σκοπό έχει να νικήσει. Επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός πραγματικά μαζικού κινήματος.
ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
- Δεν πληρώνουμε τις διαγνωστικές εξετάσεις στα «επείγοντα» ως προληπτικές εξετάσεις.
- Δεν πληρώνουμε τεράστια χαράτσια στους λογαριασμούς  ΔΕΗ και ΔΕΥΑ.
- Δεν πληρώνουμε τροφεία στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς
Διεκδικούμε: Να ενισχυθεί το λαϊκό εισόδημα-Έλεγχο στις τιμές-Έλεγχο στους τραπεζίτες-Να σταματήσει το ξεπούλημα του δημοσίου-Καμία αύξηση στα κρατικά τιμολόγια-Δικαιότερη φορολογία
Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων

Tuesday, October 05, 2010

Μονόδρομος η μαζική συμμετοχή στην απεργία του δημόσιου τομέα την Πέμπτη 7 Οκτώβρη

Η Ανταρσία στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά καλεί τους δημόσιους υπάλληλους σε μαζική συμμετοχή στην απεργία του δημόσιου τομέα την Πέμπτη 7 Οκτώβρη. Το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και ο προϋπολογισμός του Μνημονίου αποτελούν τη νέα φάση της επίθεσης ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ στον κόσμος της εργασίας. Η επιτυχία της απεργίας της Πέμπτης είναι προϋπόθεση για μια αντεπίθεση των εργαζομένων ενάντια στην πολιτική του κοινωνικής λεηλασίας και οπισθοδρόμησης.
Η επιτυχία αυτού του αγώνα προϋποθέτει και συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο, κόντρα στην πολιτική της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους που είναι η αφετηρία της αντιλαϊκής. Και αυτός ο στόχος δεν μπορεί παρά να είναι η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από την ΟΝΕ και το ευρώ, η εθνικοποίηση των τραπεζών και η ρήξη με την ΕΕ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να σταματήσει το κοινωνικό πισωγύρισμα.
Αυτά τα αναγκαία βήματα απαιτούν και ρήξη με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που λειτουργούν σαν εχθρός των εργαζόμενων και δουλεύουν για να ηττηθούν οι κοινωνικοί αγώνες. Εξάλλου οι προκάτοχοι τους βρίσκονται στους υπουργούς και τους βουλευτές που μας πουλάνε την την κοινωνία στη συντεχνία τραπεζών-πολυεθνικών-εργοδοτών. Δε θα νικήσουν οι εργαζόμενοι αν δεν πάρουν τα πρωτοβάθμια συνδικάτα στα χέρια τους για να γίνουν ανοιχτά σε κάθε εργαζόμενο, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, δημοκρατικά, μαχητικά και διεκδικητικά.

Wednesday, September 15, 2010

για την νέα σχολική χρονιά

ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών Λέσβου
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Ελλάδα 2010…
έτος 0 μ. Μ. (μετά Μνημονίου)
Δικαιώματα στο μηδέν

... Τους υπάτους εγώ ανάδειξα στις συνελεύσεις
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φόρεσαν πορφυρό ατίθασο ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά, πανοπλία-
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου-
η θέλησή μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες....
(απόσπασμα από το Κατά Σαδδουκαίων του Μιχάλη Κατσαρού)

Η ζωή μας στο γκρίζο φόντο του μνημονίου και της επιτήρησης

Το μνημόνιο δεν είναι πια μια συμφωνία στα χαρτιά. Μπήκε στη ζωή μας κανονικά με την απόλυση να χτυπάει κάθε νοικοκυριό, την ανεργία να εκτινάσσεται στο 12% επίσημα, την ακρίβεια να καλπάζει με 5,5% πληθωρισμό και τη φτώχεια να δείχνει τα δόντια της ακόμα και σε τμήματα που παραδοσιακά δεν τη γνώριζαν. Οι εργαζόμενοι βιώνουμε την απόλυτη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την απόλυτη αύξηση των χρόνων συνταξιοδότησης. Τα δημόσια αγαθά πρώτα από όλα της υγείας, της εκπαίδευσης, των δημόσιων συγκοινωνιών, αφήνονται στην τύχη τους να παρακμάζουν, με στόχο την πλήρη ανταποδοτική λειτουργία τους (πλήρωσε για να έχεις) και την ιδιωτικοποίησή τους. Ο «Καλλικράτης» θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις υπαλλήλων, σε διάλυση υπηρεσιών, σε ιδιωτικοποιήσεις. Οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες μπαίνουν στον πάγο και οι απεργοί επιστρατεύονται.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι δείκτες που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην πιο λυσσαλέα αντεργατική επίθεση «τρελαίνονται». Η κυβέρνηση ομολογεί ότι η ύφεση καλπάζει με 4% γεγονός πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά χρονικά στην Ελλάδα. Το έλλειμμα ήδη έφτασε στο 135% από το 115% που το παρέλαβαν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα στις 900, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ότι πριν τα μνημόνια. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τράπεζες που έχουν μέσα σε δυο χρόνια πάρει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ προίκα 75 δις κι ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του εξαιτίας της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που αυξάνει σταθερά την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Και επειδή τα έσοδα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν ήταν αρκετά, νέα επικαιροποιημένη επίθεση (μνημόνιο) στα εργατικά δικαιώματα υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ που περιλαμβάνει:

Εξοντωτική λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Νέες μειώσεις μισθών και επιδομάτων στον δημόσιο για την εξοικονόμηση 350εκ. για το 2011 και 1 δις ως το 2013. Προετοιμάζεται το νέο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που στοχεύει στην απόλυτη μείωση του βασικού μισθού στα όρια του μισθού στον ιδιωτικό τομέα, δραστική περικοπή των επιδομάτων (στην εκπαίδευση η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εξωδιδακτικό) και σύνδεση μισθού με την απόδοση-παραγωγικότητα-αξιολόγηση. Σχεδιάζουν νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα επίσημα παγώνουν κι ανεπίσημα περικόπτονται δραματικά. Νέα δυσβάσταχτη φορολογία για τα λαϊκά στρώματα με παράλληλη ελάφρυνση της φορολογίας στο κεφάλαιο. Αυτό περιλαμβάνει είτε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης στο ύψος του πετρελαίου κίνησης είτε τη μεταφορά των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), αύξηση των φόρων σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, «πράσινα τέλη» κλπ.

Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας του κεφαλαίου από το 25% στο 20%, και προωθούνται νέες «διευκολύνσεις» (αναπτυξιακός νόμος, μειώσεις – διακανονισμοί στις εισφορές, αναστολή καταβολής του 20% των εσόδων από διαφημίσεις των καναλαρχών…).

Απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορομπηχτική -ανταποδοτική λειτουργία, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, μείωση σε βαθμό διάλυσης του δημόσιου τομέα, με βάση και την υλοποίηση του Καλλικράτη. Πώς θα προκύψουν διαφορετικά τα 500 εκ. «εξοικονόμηση» από τον Καλλικράτη για μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» με απείρως περισσότερες αρμοδιότητες; Νέοι φόροι και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, είναι η δική τους απάντηση.

Πωλητήριο τώρα σε ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, δημόσιες συγκοινωνίες, κρατικές τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμιο, δημόσια γη, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της τιμής των δημόσιων αυτών αγαθών (για το ρεύμα πάνω από 30%), και πέτσοκομά των παροχών τους (π.χ. μείωση του σιδηροδρομικού δικτύου κατά τα 2/3!!!), τεράστια χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς των εργαζόμενων σε αυτές και πέρασμα της διαχείρισης των φυσικών πόρων και ολόκληρων κοινωνικών τομέων στα χέρια του ιδιωτικού κεφάλαιου.

Σημείο 0 για τη δημόσια υγεία Ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ο Καλλικράτης καταβαραθρώνουν τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτή. Φορτώνουν στους πολίτες το βάρος της λειτουργίας των νοσοκομείων (π.χ. πληρωμή των υπερωριών από τα νοσήλια!!!), εκατοντάδες Κέντρα Υγείας κλείνουν, περνάνε στους «Καλλικρατικούς Δήμους» οι οποίοι αδυνατούν να τα λειτουργήσουν δίχως πόρους κι ενώ τα νοσοκομεία «αδειάζουν» από προσωπικό, ο Παπανδρέου και η συμμορία που κυβερνάει κάνει ευτυχισμένο το λόμπι της ιδιωτικής υγείας.

Νέα έκρηξη των απολύσεων σε συνδυασμό με εκρηκτική αύξηση των ελαστικά απασχολούμενων που γιγαντώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, νέα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.

Η εκπαίδευση στον αστερισμό του μνημονίου

Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τα χειρότερα μαντάτα για την εκπαίδευση

Η Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε δημόσια ότι αυτή η χρονιά θα είναι η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση. Ο απίστευτα χαμηλός αριθμός διορισμών (2850 συνολικά) σε συνδυασμό με τις 11.500 συνταξιοδοτήσεις φτιάχνουν εκρηκτικό μείγμα. Το Υπουργείο παιδείας, σε πλήρη αρμονία με το μνημόνιο και τις περικοπές επιδιώκει να καλύψει τα χιλιάδες κενά με με 27άρια και 30άρια τμήματα, συμπτύξεις, μετακινήσεις μαθητών, υποχρεωτικές υπερωρίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός έχει εξαπολύσει μπαράζ πιέσεων κι εκβιασμών που φτάνουν μέχρι και την παρανομία. Κρύβουν τα όρια των σχολείων από τους γονείς, τους παραπλανούν, βγάζουν παράνομα εκπαιδευτικούς υπεράριθμους. Ο στόχος τους είναι απλός και σαφής, να καλύψουν σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών των εκπαιδευτικών τις δεσμεύσεις τους στους όρους του μνημονίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Θέλουν να γίνει αθέατα, σιωπηλά, για να προλάβουν την κοινωνική κατακραυγή κι αντίδραση. Την ίδια στιγμή προωθούν την πρόσληψη πρωτοφανούς αριθμού ελαστικά εργαζόμενων με νέα χαρακτηριστικά. Το Υπουργείο ανακοινώνει 10.800 ωρομίσθιους με 4 ώρες την εβδομάδα και 130 ευρώ το μήνα και 15.500 αναπληρωτές κι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου (από 5-15 ώρες την εβδομάδα). Η εκπαίδευση με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται σε δημόσια υπηρεσία με εργασιακές σχέσεις της ελαστικής εξαθλίωσης, ενώ οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν με χειρότερους όρους εργασίας, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, με την παραμονή τους για τρία χρόνια υποχρεωτικά στην οργανική, με εφαρμογή του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, με το μέντορα και τον αξιολογητή να κρίνει τη μονιμοποίησή τους.

Το σχολείο της εποχής του Καλλικράτη είναι το σχολείο της αγοράς που χρειάζεται να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κονδύλια για τη λειτουργία του,
-με χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό,
-με εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους και περιοδεύοντες,
-με υποχρεωτικές υπερωρίες,
-με 27άρια τμήματα και συμπτύξεις,
-με το άθλιο πείραμα των 800 ολοήμερων με τα 7ωρα,
-με «πράσινα» στελέχηπου θα φροντίσουν εγκαίρως για την εφαρμογή των εντολών και την πάταξη των απείθαρχων, με αυτοαξιολόγηση και αναζήτηση πόρων, με σύνδεση με την τοπική αγορά εργασίας,
-με μαθητές καταναλωτές πληροφοριών,
-με νέα αναλυτικά προγράμματα πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς,
-με επιμόρφωση-συμμόρφωση των εκπαιδευτικών
στις επιταγές αυτού του σχολείου.
Ήδη, η μεγάλη περικοπή των χρημάτων των σχολικών επιτροπών
που έγινε την περασμένη άνοιξη, έχει δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας
σε πολλά σχολεία που βρίσκονται χωρίς χρήματα
από την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Μνημόνιο: σχέδιο σωτηρίας του κεφαλαίου

Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, στο έδαφος της παγκόσμιας κρίσης, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Είναι στρατηγική τομή μακράς πνοής, η σημαντικότερη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, η οποία εκτυλίσσεται με πρωτοφανή σφοδρότητα, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με τη μορφή ενός ωμού κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος.

Επιδιώκουν να γυρίσουν το ρολόι των εργατικών δικαιωμάτων 100 χρόνια πίσω. Είναι ιστορική βουτιά στην εποχή της βαρβαρότητας που προσπαθεί να αλλάξει το χάρτη της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Την εργολαβία την ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με συνοδοιπόρους τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σύμμαχοί τους τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8μμ που συδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο, που ενοχοποιούν τις λαϊκές κατακτήσεις, τους αγώνες, την ιστορία και το αίμα που έχει χυθεί, που υπερασπίζονται με μανία τα ιερά και τα όσια του σύγχρονου μεσαίωνα.
Σταθερός σύμμαχος τους και οι ηγεσίες του θεάτρου σκιών που τολμά να αποκαλείται «συνδικαλιστικό κίνημα», η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι πλειοψηφίες στις μεγάλες ομοσπονδίες, οι οποίες έχουν ήδη διαλέξει στρατόπεδο: το πολύ να προβούν σε μερικούς ελεγχόμενους φραστικούς λεονταρισμούς για ξεκάρφωμα μπροστά στις κάμερες αλλά στο τραπέζι συναινούν στο ξεπούλημά μας. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως ο εφιάλτης των κοινωνικών εκρήξεων ελλοχεύει.
Το οχτάμηνο που πέρασε, στον πρώτο γύρο λαϊκών αγώνων με συλλαλητήρια, απεργίες, αποκλεισμούς και καταλήψεις, οι εργαζόμενοι δε συναίνεσαν, δε νομιμοποίησαν.

H κυβέρνηση λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο…
Η «κοινωνική κόλαση» δεν είναι μονόδρομος

Απέναντι στο σχέδιο τους το εργατικό κίνημα οφείλει ν’ αντιτάξει το δικό του σχέδιο σωτηρίας κι αντεπίθεσης των εργαζομένων.
Μ’ ένα βαθιά πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, τον πλούτο που παράξαμε, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του. Γιατί το χρέος το δημιούργησαν οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όταν μόλις πρόπερσι χαρίζανε στις τράπεζες 28 δις, όταν πρόσφεραν θαλασσοδάνεια, φοροαπαλλαγές, ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί η πολιτική της εξόντωσης των εργαζομένων σώζει τα κέρδη αλλά όχι το χρέος, όπως αποδεικνύει η πορεία των αριθμών τους.
Ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα επιβάλλει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, της εκκλησίας, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το ευρώ, την Ε.Ε., που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στη λεηλασία του πλούτου που οι εργαζόμενοι παράγουμε και οι εργοδότες απομυζούν. Ένα πολιτικό κίνημα που απαιτώντας την ανατροπή της βάρβαρης επιδρομής θα ξαναγράφει στις σημαίες του τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, θα απαιτεί να δουλεύουμε λιγότερο, να πληρωνόμαστε περισσότερα, να συνταξιοδοτούμαστε νωρίτερα. Ένα πολιτικό κίνημα που θα αμφισβητήσει την παντοδυναμία τους, θα αλλάζει το συσχετισμό δύναμης και θα ξανακάνει την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, δύναμη στα χέρια των εργαζομένων. Ένα κίνημα που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κι όχι στους χειρισμούς των κορυφών και των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων. Ένα πολιτικό κίνημα που θα ρισκάρει νίκες, θα μπλοκάρει και θα ανασχέσει όχι με εθιμοτυπικές συμβολικές απεργίες πολιτικής διαμαρτυρίας, αλλά με σοβαρές ταξικές συγκρούσεις συντονισμένων διακλαδικών απεργιών διαρκείας, που θα οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, θα σπέρνουν το φόβο στο αντίπαλο στρατόπεδο, ώστε οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν απρόσκοπτα.

Η εκπαίδευση με την εμπειρία της σε μεγάλους αγώνες μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτό.

Το επόμενο διάστημα να αναπτυχθούν όλες εκείνες οι δράσεις που θα μπλοκάρουν την προώθηση του μνημονίου στην εκπαίδευση:

Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
Σε οποιοδήποτε τμήμα από τον Σεπτέμβρη λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις. Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.

Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων που θα κληθούν να συνεδριάσουν να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών προγραμμάτων του «νέου σχολείου». Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν την απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων.
Κανένας - καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας - αξιολογητής.
Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.

Ταυτόχρονα, προετοιμάζουμε απεργιακή εβδομάδα για το τέλος Σεπτεμβρίου-πρώτο δεκαήμερο Οκτωβρίου (παίρνοντας υπόψη την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτέμβρη αλλά και την επίσκεψη των επιτηρητών της τρόικας στις αρχές Οκτώβρη) που θα περιλαμβάνει 3ήμερη ή πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση, και θα συνοδεύεται από συλλαλητήρια, και πολύμορφες δράσεις. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.
Στόχο έχει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Μιας απεργίας που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά.
Την τελευταία ημέρα αυτής θα ακολουθήσει νέος γύρος Γ.Σ. για την εκτίμηση της απεργιακής πορείας. Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.